Wykorzystanie kleju tkankowego w medycynie

Współczesna medycyna stale poszukuje skuteczniejszych i mniej inwazyjnych metod leczenia ran oraz łączenia tkanek. Jednym z przełomowych osiągnięć w tej dziedzinie stał się klej tkankowy – innowacyjny materiał, który w wielu sytuacjach może zastąpić tradyjne szwy czy zszywki chirurgiczne. Dzięki swoim unikalnym właściwościom, takim jak szybkie wiązanie, elastyczność oraz biokompatybilność, klej tkankowy znajduje zastosowanie zarówno w chirurgii ogólnej, jak i w specjalistycznych procedurach, np. kardiochirurgii czy okulistyce. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom klejów tkankowych, ich rodzajom oraz korzyściom, jakie niosą dla pacjentów i lekarzy.

 

Różnorodne techniki zamykania ran

Bez względu na to, czy mamy do czynienia z urazami, powierzchownymi skaleczeniami, czy ranami powstałymi podczas zabiegów chirurgicznych, kluczowe znaczenie ma odpowiednie zespolenie brzegów rany. Proces ten nie tylko przyspiesza regenerację i gojenie, ale przede wszystkim zabezpiecza miejsce uszkodzenia przed infekcją. Wybór metody zamykania rany uzależniony jest od jej rozmiaru, lokalizacji oraz rodzaju zaatakowanych tkanek. Do najczęściej wykorzystywanych technik należą:

  • Szwy chirurgiczne – tradycyjna metoda polegająca na zszywaniu tkanek przy użyciu igły i nici chirurgicznych. Dzięki szerokiej gamie materiałów – różniących się grubością (nici jednowłóknowe, wielowłóknowe) oraz właściwościami (wchłanialne i niewchłanialne) – rozwiązanie to znajduje szerokie zastosowanie. Warto jednak pamiętać, że zakładanie szwów wiąże się z koniecznością dodatkowego naruszenia zdrowych tkanek wokół rany.
  • Staplery skórne – urządzenia działające podobnie do zszywaczy biurowych, używane głównie przy zamykaniu długich ran, gdzie priorytetem jest szybkość działania, a estetyka pozostaje na dalszym planie.
  • Paski do zamykania ran – idealne w przypadku niewielkich, powierzchownych uszkodzeń skóry. Są bezpieczną i bezbolesną alternatywą dla tradycyjnych szwów i staplerów.
  • Kleje tkankowe – nowoczesna metoda, zyskująca na popularności dzięki możliwości ograniczenia niekorzystnych skutków klasycznych technik łączenia ran.

 

Co to jest klej tkankowy?

Klej tkankowy stanowi hemostatyczną alternatywę dla klasycznych technik, takich jak szwy chirurgiczne czy staplery. Jest to rozwiązanie łatwe w użyciu, które pozwala znacząco skrócić czas zamykania ran, zapewniając jednocześnie solidne zespolenie ich brzegów bez dodatkowego uszkadzania otaczających tkanek. Aplikowany bezpośrednio na ranę, minimalizuje ryzyko traumatyzacji, a cały zabieg z jego wykorzystaniem jest bezbolesny i często nie wymaga ani znieczulenia miejscowego, ani ogólnego.

W sprzedaży dostępne są zarówno kleje tkankowe oparte wyłącznie na syntetycznych składnikach (takich jak monomery cyjanoakrylanu n-heksylu), jak i preparaty zawierające komponenty pochodzenia biologicznego. Kleje syntetyczne są sterylizowane radiacyjnie, co minimalizuje ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych u pacjentów. Dzięki ich zastosowaniu poprawić efekt kosmetyczny oraz ograniczyć możliwość wystąpienia powikłań pooperacyjnych, np. infekcji. Dodatkowo, jako materiał wodoszczelny, klej chroni ranę przed nadmiernym zawilgoceniem oraz przedostawaniem się płynów. Jego naturalne wchłanianie eliminuje konieczność późniejszego usuwania, co jest dużym udogodnieniem w porównaniu do tradycyjnych szwów.

 

Zastosowanie klejów tkankowych w medycynie

Mimo licznych zalet kleje tkankowe nie dorównują uniwersalnością tradycyjnym metodom zamykania ran. Są one dedykowane głównie do niewielkich, powierzchownych uszkodzeń skóry oraz do ran o gładkich brzegach. Coraz częściej jednak znajdują zastosowanie także w ortodoncji i okulistyce. Doskonale sprawdzają się również w chirurgii gastroenterologicznej i naczyniowej, zwłaszcza podczas operacji naczyń wieńcowych. Ze względu na możliwość uzyskania niemal niewidocznej blizny, kleje tkankowe z powodzeniem wykorzystuje się również w chirurgii plastycznej i estetycznej.

Do procedur, w których stosowanie klejów tkankowych stało się powszechne, należą m.in.:

  • obliteracja żylaków przełyku,
  • zamykanie nacięć po zabiegach endoskopowych
  • mocowanie siatek przepuklinowych podczas operacji przepuklin pachwinowych,
  • łączenie tkanek w ginekologii,
  • zespolenie powięzi przy leczeniu przepuklin.

 

Warto podkreślić, że w niektórych przypadkach kleje tkankowe mogą być również wykorzystywane do zamykania większych ran – wtedy stosuje się je w połączeniu z tradycyjnymi szwami.

 

Wady i zalety stosowania kleju tkankowego

 

PLUSY

  • Syntetyczne kleje chirurgiczne często wytwarzane są z monomerów cyjanoakrylanu n-heksylu, związku charakteryzującego się wysoką tolerancją tkankową i brakiem działania drażniącego. Dzięki tym właściwościom materiały te zyskują coraz większą popularność w zamykaniu ran w chirurgii ogólnej. Ze względu na ich korzystne cechy oraz estetyczne efekty gojenia, kleje tkankowe znajdują również zastosowanie w okulistyce i ginekologii.
  • Syntetyczny klej tkankowy jest całkowicie nietoksyczny i w ciągu kilku miesięcy ulega pełnej resorpcji, co eliminuje konieczność jego usuwania po wygojeniu rany. Preparaty oparte wyłącznie na syntetycznych składnikach minimalizują ryzyko zakażeń wywołanych przez drobnoustroje chorobotwórcze oraz znacznie ograniczają możliwość wystąpienia reakcji alergicznych. Dodatkowo, dzięki swojej wodoszczelności, klej skutecznie zabezpiecza ranę przed przenikaniem niepożądanych płynów.
  • W chirurgii plastycznej oraz ginekologii estetyka leczenia ma kluczowe znaczenie. Jeśli celem jest uniknięcie śladów po wkłuciach igły, optymalnym rozwiązaniem będzie zastosowanie kleju chirurgicznego. Ta bezpieczna technika zbliżania brzegów rany nie wiąże się z naruszaniem okolicznych tkanek, co odróżnia ją od tradycyjnych metod, takich jak szwy czy staplery, które nieuchronnie powodują pewien stopień uszkodzeń. Klej tkankowy pozwala na zamknięcie rany bez wywoływania nawet najmniejszych urazów.
  • Syntetyczne kleje chirurgiczne na bazie monomerów cyjanoakrylanu są gotowe do użycia bez potrzeby wcześniejszego przygotowania.
  • Często oferowane są w zestawie ze specjalnymi aplikatorami, których długość umożliwia precyzyjne nakładanie kleju zarówno w chirurgii otwartej, jak i laparoskopowej. Dodatkowo, dzięki niewielkim opakowaniom, aplikacja kleju jest wyjątkowo wygodna. Należy jednak pamiętać, że kleje chirurgiczne wymagają przechowywania w niskiej temperaturze, aby zachować swoje właściwości użytkowe.
  • Tradycyjne metody zamykania ran, takie jak staplery czy szwy chirurgiczne, często powodują u pacjentów dyskomfort. Zastosowanie kleju chirurgicznego znacznie zmniejsza ból pooperacyjny, co przekłada się na szybszy powrót do codziennej aktywności. Dodatkowo, zamykanie ran za pomocą syntetycznego kleju tkankowego jest wygodne zarówno dla pacjenta, jak i dla lekarza, ponieważ klej ulega naturalnej biodegradacji i nie wymaga usuwania

 

MINUSY

  • Niewłaściwy dla ran o skomplikowanej strukturze: Klej chirurgiczny nie sprawdza się w przypadku ran o nieregularnej powierzchni lub skomplikowanej budowie, takich jak rany urazowe.
  • Alergie na kleje pochodzenia zwierzęcego: Kleje tkankowe pochodzenia zwierzęcego są niewskazane dla osób z tendencją do alergii, ponieważ mogą wywołać niepożądane reakcje tkankowe.
  • Ograniczenie wielkości ran: Płynny klej tkankowy jest zazwyczaj dostępny w małych opakowaniach, co oznacza, że nadaje się do zamykania ran średniej wielkości.
  • Wybierając klej tkankowy, lekarz powinien zwrócić uwagę, czy produkt jest gotowy do natychmiastowego użycia, czy wymaga dodatkowego przygotowania, co może wydłużyć czas trwania zabiegu.