O czym pamiętać przez iniekcją?
Tags
plaster iniekcja gazik
Iniekcje są powszechnym zabiegiem medycznym stosowanym w ramach diagostyki, leczenia, szczepień ochronnych czy procedur kosmetycznych. Iniekcja polega na przerwaniu ciągłości skóry z wykorzystaniem specjalnie dobranej igły, umożliwiającym wprowadzenie substanicji leczniczych do organizmu, lub np. pobranie krwii do badań. Niezależnie od potrzeby w jakiej przeprowadza się iniekcję, należy pamiętać i kilku ważnych zasadach, które spróbujemy przeanalizować w tym artykule. 



Rodzaje iniekcji


Iniekcje dzielimy na trzy typy, tj. iniekcję podskórną, iniekcję domięśniową i iniekcję dożylną. Iniekcję podskórną wykonuje się w celu podania preparatów bezpośrednio do tkanek podskórnych, szczególnie jeśli wchłanianie się podawanego leku ma następować powoli. Najczęściej w ten sposób podaje się insulinę lub leki przeciezakrzepowe. Jest to najmniej bolesna iniekcja i co najważniejsze, może być wykonywana nie tylko przez wyspecjalizowany personel medyczny, ale nawet przez samych pacjentów, jak w przypadku podawania insuliny. 



Iniekcja domięśniowa jak sama nazwa wskazuje, pozwala wprowadzić lek bezpośrednio do wybranego mięśnia. Dzięki temu, podawana substancja szybko wchłania się do organizmu, ze względu na dobre ukrwienie mięśni. Iniekcja domięśniowa niesie za sobą ryzyko powikłań, m.in. uszkodzenia nerwów, przez co zaleca się aby wykonywali je wykwalifikowani pracownicy służby zdrowia. Najczęstrzymi przypadkami stosowania iniekcji domięśniowych są szczepienia, czy zastrzyki przeciwbólowe. Powszechnie znane zastrzyki ramię, lub udo są wykorzystywane głównie do szczepień ochronny. Większość iniekcji domięśniowych wykonuje się w... pośladek. Mięsień ten jest optymalny ze względu na swoją budowę, unaczynienie i wielkość. Prawidłowe miejsce wkłucia wyznacza się metodą podziału pośladka na 4 części. Iniekcję wykonujemy w górną, zewnętrzną część. Pod żadnym pozorem nie należy wykonywać iniekcji w pośladek samemu sobie! Nawet wykwalifkowani specjaliści mogą mieć problem z utrafieniem w odpowiednie miejsce na pośladku, tak aby nie doprowadzić do uszkodzenia mięśnia czy nerwów, ze względu na lokalizację pośladka. Należy pamiętać, że objętość wstrzykiwanego płynu nie powinna przekraczać 5ml. Dla większych objętości. należy wykorzystać iniekcję dożylną. 


Iniekcja dożylna jest stosowana w nagłych przypadkach oraz w warunkach szpitalnych. Substancja lecznicza jest podawana bezpośrednio do żyły, dzięki czemu rozchodzi się po układzie krwionośnym niemal w ekspresowym tempie. Umożliwia on również założenie wenflonu, który pozwoli na ograniczenie ilości iniekcji oraz spowodowanych nimi dolegliwości bólowych. Przed wykonaniem iniekcji, pacjentowi zakłada się stazę - aby uwidocznić żyły i wybrać tę, do której się wkłujemy. Iniekcje dożylne mogą być wykonywane wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny!


Właściwa pozycja ciała


Pacjenci, którzy będą poddawni iniekcji powinni przyjąć wygodną pozycję ciała, aby zmniejszyć stres, lub uczucie lęku związanego z zastrzykiem.  Musi być ona dostosowana do rodzaju iniekcji. W przypadku zastrzyków domięśniowych, szczególnie tych pośladkowych pacjent nie powinien siedzieć ani tym bardziej stać. Jest to związane nie tylko z napięciem mięśni, ale również ryzykiem ewentualnej reakcji wstrząsowej czy omdlenia. Zastrzyki w pośladek, z reguły wykonuje się w pozycji leżącej, z nogą ugiętą w stawie kolanowym.


Jeśli chodzi o zastrzyki dożylne, np. przy pobieraniu krwii pomocny będzie specjalny fotel z podłokietnikami. Pacjent może usiąść i swobodnie ułożyć rękę na której zostanie wykonana iniekcja.  



Przed samą iniekcją


Iniekcja wiąże się z przerwaniem ciągłości skóry, co zawsze prowadzi do ryzyka zakażenia organizmu. Dlatego przed wykonaniem iniekcji niezbędna jest właściwa dezynfekcja. Pomocne są tutaj środki na bazie alkoholu, najłatwiej użyć gotowy preparat w małej, wygodnej butelce z atomizerem. Spryskuje się ustalone miejsce wkłucia i przeciera skórę kompresem gazowym. 


Jeśli zależy nam na czasie, możemy posłużyć się również gotowymi gazikami nasączonymi alkoholem lub innym preparatem dezynfekującym. Otwieramy opakowanie gazika i przecieramy skórę w planowanym miejscu wkłucia. 


Przed wykonaniem iniekcji należy upewnić się, że igła wykorzystywana do iniekcji jest sterylnie zapakowana. Personel wykonujący iniekcję, koniecznie powinien zakładać rękawiczki ochronne!



I po bólu


Kiedy pajcent przyjmie zastrzyk a igła zostanie wyjęta na zewnątrz, należy ją umieścić w specjalnym pojemniku na odpady medyczne. Miejsce po iniekcji należy odpowiednio zabezpieczyć. Metod spotykanych w gabinetach zabiegowych jest bardzo wiele, ale najczęściej będzie to przyłożenie jałowego kompresu gazowego i umocowanie go plastrem włókninowym do skóry. Są również dostępne specjalne plastry poiniekcyjne, o wym. 4x5cm z opatrunkiem. Dzięki nim, miejsce po iniekcji zostanie szybko zabezpieczone przez ewentualnym zakażeniem. Dodatkowo plaster pozwoli na szybkie zatamowanie krwawienia. Jeśli iniekcja doprowadziła do założenia wenflonu, należy do zamocować dedykowaną okleiną.
Podsumowując, iniekcje są powszechnym zabiegiem medycznym, który może przynieść wiele korzyści. Jednak ich bezpieczne i efektywne przeprowadzenie wymaga odpowiedniego przygotowania i świadomego podejścia. Bezpieczeństwo pacjenta jest kwestią nadrzędną i nie należy go zaniedbywać w najmniejszym stopniu.