Bąblowica – zakażenie tasiemcem bąblowcowym
Strona sklepu AdMed s.c. NIP: 618-21-29-121 zawiera również produkty wyrobów medycznych przeznaczonych tylko dla profesjonalistów. Czy w momencie zakupu wyrobów medycznych potwierdzasz, że jesteś profesjonalistą z branży medycznej lub farmaceutycznej?
Potwierdzam
Lipiec 11, 2024
Bąblowica to choroba pasożytnicza wywoływana przez larwy tasiemca z rodzaju Echinococcus. W ostatnim czasie nazywana również chorobą niemytych jagód. Bąblowicą zarażamy się drogą pokarmową, w wyniku spożycia jaj tasiemca. Do zakażenia dochodzi poprzez spożycie zanieczyszczonej żywności lub wody. Jaja tasiemca mogą znajdować się na sierści zwierząt, takich jak psy, koty i lisy, a także na owocach i warzywach.
Objawy różnią się w zależności od typu bąblowicy oraz lokalizacji i wielkości cyst.
Bąblowica jednojamowa
Bąblowica jednojamowa najczęściej dotyczy wątroby, ale może również występować w płucach, mózgu i innych organach.
• Wątroba:
Bąblowica wielojamowa jest bardziej agresywna i przypomina nowotwory wątroby z powodu naciekającego wzrostu cyst w wątrobie.
• Wątroba:
Diagnostyka bąblowicy obejmuje:
• Wywiad medyczny i badanie fizykalne: Ocena objawów i historii kontaktu z potencjalnymi źródłami zakażenia.
• Badania obrazowe: USG, tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI) są używane do wykrywania i oceny torbieli.
• Testy serologiczne: Wykrywanie przeciwciał przeciwko pasożytowi w surowicy krwi.
• Biopsja: W niektórych przypadkach, biopsja torbieli może być konieczna do potwierdzenia diagnozy.
Leczenie
Leczenie bąblowicy zależy od lokalizacji i wielkości torbieli oraz stanu zdrowia pacjenta:
• Chirurgia: Usunięcie torbieli pasożytniczych, szczególnie w przypadku dużych lub powikłanych torbieli.
• Leki przeciwpasożytnicze: Leki takie jak albendazol lub mebendazol mogą być stosowane przed lub po operacji oraz w przypadkach, gdy operacja nie jest możliwa.
• Techniki minimalnie inwazyjne: Drenaż torbieli pod kontrolą USG lub CT, skleroterapia.
Zapobieganie
Zapobieganie bąblowicy obejmuje:
• Higiena osobista: Mycie rąk po kontakcie ze zwierzętami oraz przed jedzeniem.
• Bezpieczne przygotowywanie żywności: Unikanie spożywania nieumytych owoców i warzyw, szczególnie w rejonach endemicznych.
• Kontrola zwierząt domowych: Regularne odrobaczanie psów i kotów.
• Edukacja: Podnoszenie świadomości na temat ryzyka zakażenia i metod prewencji w rejonach zagrożonych.
W Polsce w 2023r odnotowano 65 przypadków zachorowań na tę chorobę. Rozwój larwy jest powolny. Objawy kliniczne mogą się pojawić po 10–15 latach. Zakażenie jest realne w wielu regionach naszego kraju, także na terenach miejskich i podmiejskich, ze względu na pogłębiające się zjawisko powszechnego występowania lisów.
Objawy różnią się w zależności od typu bąblowicy oraz lokalizacji i wielkości cyst.
Bąblowica jednojamowa
Bąblowica jednojamowa najczęściej dotyczy wątroby, ale może również występować w płucach, mózgu i innych organach.
• Wątroba:
- Ból brzucha
- Nudności i wymioty
- Powiększenie wątroby (hepatomegalia)
- Żółtaczka (rzadziej, w przypadku ucisku na drogi żółciowe)
- Objawy mogą przypominać nowotwór wątroby lub torbielowate zmiany
- Kaszel
- Duszność
- Ból w klatce piersiowej
- Krwioplucie (rzadko)
- Objawy neurologiczne (w przypadku cyst w mózgu)
- Problemy kostne (w przypadku cyst w kościach)
- Objawy zależne od zajętego narządu
Bąblowica wielojamowa jest bardziej agresywna i przypomina nowotwory wątroby z powodu naciekającego wzrostu cyst w wątrobie.
• Wątroba:
- Żółtaczka (częściej niż w przypadku bąblowicy jednojamowej)
- Ból brzucha
- Utrata masy ciała
- Ogólne osłabienie
- Powiększenie wątroby (hepatomegalia)
- Objawy przypominające nowotwór wątroby
- Objawy zależne od lokalizacji przerzutów (np. płuca, mózg, kości)
Diagnostyka bąblowicy obejmuje:
• Wywiad medyczny i badanie fizykalne: Ocena objawów i historii kontaktu z potencjalnymi źródłami zakażenia.
• Badania obrazowe: USG, tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI) są używane do wykrywania i oceny torbieli.
• Testy serologiczne: Wykrywanie przeciwciał przeciwko pasożytowi w surowicy krwi.
• Biopsja: W niektórych przypadkach, biopsja torbieli może być konieczna do potwierdzenia diagnozy.
Leczenie
Leczenie bąblowicy zależy od lokalizacji i wielkości torbieli oraz stanu zdrowia pacjenta:
• Chirurgia: Usunięcie torbieli pasożytniczych, szczególnie w przypadku dużych lub powikłanych torbieli.
• Leki przeciwpasożytnicze: Leki takie jak albendazol lub mebendazol mogą być stosowane przed lub po operacji oraz w przypadkach, gdy operacja nie jest możliwa.
• Techniki minimalnie inwazyjne: Drenaż torbieli pod kontrolą USG lub CT, skleroterapia.
Zapobieganie
Zapobieganie bąblowicy obejmuje:
• Higiena osobista: Mycie rąk po kontakcie ze zwierzętami oraz przed jedzeniem.
• Bezpieczne przygotowywanie żywności: Unikanie spożywania nieumytych owoców i warzyw, szczególnie w rejonach endemicznych.
• Kontrola zwierząt domowych: Regularne odrobaczanie psów i kotów.
• Edukacja: Podnoszenie świadomości na temat ryzyka zakażenia i metod prewencji w rejonach zagrożonych.
W Polsce w 2023r odnotowano 65 przypadków zachorowań na tę chorobę. Rozwój larwy jest powolny. Objawy kliniczne mogą się pojawić po 10–15 latach. Zakażenie jest realne w wielu regionach naszego kraju, także na terenach miejskich i podmiejskich, ze względu na pogłębiające się zjawisko powszechnego występowania lisów.
Validate your login