Owariektomia – profilaktyka ratująca życie

Owariektomia jest fachową nazwą chirurgicznego zabiegu wycięcia jednego lub dwóch jajników wraz z jajowodami lub bez. Jest to procedura profilaktyczna, kiedy wspomniane organy usuwa się z organizmu kobiety będącej nosicielką mutacji genów BRCA 1 lub BRCA 2, które wywołują możliwość zachorowania na raka jajników i piersi. Owariektomia jest bardzo często metodą ratującą życie kobiet będących w grupie ryzyka – zabieg obniża możliwość rozwoju raka jajników prawie całkowicie (71%-96%) i co więcej znacznie minimalizuje prawdopodobieństwo zachorowania na raka piersi.


Wskazania do usunięcia jajników

Głównym zaleceniem do poddania się zabiegowi owariektomii jest posiadanie mutacji w genach BRCA1 i/lub BRCA2, które potęgują niebezpieczeństwo rozwinięcia się raka jajników nawet do 45% oraz dodatkowo raka piersi. Zabieg usuwania zdrowych jajników jest kontrowersyjnym i radykalnym posunięciem, jednakże jeśli ryzyko zachorowania wynosi ponad 50%, a kobieta posiadała w najbliższej rodzinie kobiety, które zmarły na ten sam nowotwór, jest on logicznym posunięciem mogącym uratować zdrowie i życie.


Innymi wskazaniami do profilaktycznego usunięcia jajników są:

- zniwelowanie żródła estrogenu, stymulującego rozkwit nowotworów,
- wycięcie torbieli o dużym rozmiarze rozwiniętej na jajniku,
- wycięcie ropnia,
- wyleczenie endometriozy

 

Przygotowanie do zabiegu oraz jego przebieg

Kobieta poddająca się owariektomii, przed zabiegiem powinna poddać się niezbędnym badaniom zleconym przez lekarza: badaniu moczu i krwii, przeprowadzeniu USG powłok brzusznych oraz badania rentgenowskiego, które określają dokładny stan jej zdrowia.

Operację wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Specjalista przeprowadza pionowe lub poziome nacięcie skóry, gdzie w przypadku poziomego, blizna pooperacyjna jest mniej widoczna, ale pionowe pozwala chirurgowi na dokładniejszy wgląd w jamę brzuszną. Następnie, lekarz nie nacina mięśni, a rozsuwa je na boki, aby uzyskać dostęp do jajników. Jeśli pacjentka decyduje się na usunięcie obu jajników, wycina się także jajowody. Inną metodą na wykonanie zabiegu owariektomii jest laparoskopia. Metoda laparoskopowa polega na wprowadzeniu rurki z małą kamerą i źródłem światła poprzez niewielkie nacięcie w pępku pacjentki. Obiektyw kamery umożliwia chirurgowi na wgląd we wnętrze jamy brzusznej, które jest widoczne na monitorze. Kiedy jajniki są już wycięte, wyjmuje się je poprzez nieduże nacięcie w górnym rejonie pochwy. Zdaża się, że jajniki przecina się na mniejsze elementy, aby lekarzowi łatwiej było je usunąć.


Możliwe powikłania pozabiegowe

Lekarze eksperci podkreślają, że powikłania po zabiegu owariektomii występują rzadko – w częstości 0,22-4%. Jednakże jak w przypadku każdej operacji, po prewencyjnym usunięciu jajników pacjentkom towarzyszą krwawienia, powstawanie zakrzepów, infekcje i uszkodzenia dróg moczowych. Największą wadą zabiegu jest jednak menopauza następcza i w jej wyniku występowanie potencjalnych powikłań metabolicznych, sercowo-naczyniowych, osteoporozy i depresji. Po owariektomii, pacjentka nie ma w swoim organizmie prawie żadnych estrogenów i aby zniwelować przykre objawy nabytej menopauzy jak uderzenia gorąca, nadmierna potliwość i spadek libido, już w pierwszej dobie po operacji wprowadza się hormonalną terapię zastępczą, której celem jest uzupełnienie niedoborów hormonów (wspomnianego estrogenu, ale także progesteronu i androgenu). Terapię hormonalną należy kontynuować aż do 51 lat życia i nie można jej przerywać ponieważ może to skutkować poważnymi dodatkowymi powikłaniami jak niewydolność trzustki i wątroby, przedwczesne starzenie się i zawał serca. Kobiety poddające się owariektomii muszą również pamiętać, że usunięcie jajników nie eliminuje ryzyka pojawienia się raka w 100% i niezbędne są cykliczne badania cytologiczne, USG piersi i dopochwowe oraz mammografia. W związku z ryzykiem wystąpienia schorzeń kości i serca, powinny one również pamiętać o aktywności fizycznej, niskotłuszczowej diecie i przyjmowaniu wapnia.

Czy jestem w grupie ryzyka?

Jeżeli kobieta podejrzewa, że może być nosicielką mutacji w genach BRCA1 i BRCA2 przeprowadza się specjalistyczne badania. Tego typu badania są refundowane przez NFZ w dwóch sytuacjach: w przypadku gdy pacjentka wywodzi się z rodziny, gdzie w wielu pokoleniach u kobiet wykryto występowanie raka jajników lub piersi lub gdy lekarz wykryje u niej wcześniej raka piersi lub jajnika. Przysługiwane jest wtedy bezpłatne badanie na podstawie skierowania wydanego przez lekarza specjalistę.