wady_wymowy_logopeda_admed

Gdy rodzi się dziecko, każda jego nowo zdobyta umiejętność wzbudza zachwyt rodziców. Jednocześnie na temat rozwoju dziecka, norm i odchyleń, istnieje cała masa sprzecznych informacji bądź też dobrotliwych rad dawanych rodzicom, najczęściej w dobrej wierze. Często te krążące wszędzie mity, mogą sprawić że przegapimy pewne problematyczne sytuacje, które powinny zostać skonsultowane u specjalisty. Jedną z umiejętności nabywanych przez małe dziecko, budzącą wiele emocji jest nauka mowy i czas kiedy ona powinna nastąpić.  Gdy dziecko zaczyna już mówić, kolejna kwestia, która się pojawia, to nauka prawidłowego wypowiadania głosek. Niektóre dzieci uczą się szybciej i wyraźne wypowiadanie wyrazów przychodzi im bez trudu, inne mogą mieć z tym spore problemy. Do najczęściej pojawiających się problemów z mową należy jąkanie się (brak płynnej mowy), seplenienie (nieprawidłowe wypowiadanie głosek s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, cz, dż, ż) oraz rotacyzm (zastępowanie jednej głoski innej, np. zamiast r dziecko wymawia l). Rodzice często nie mają wiedzy, co należy do normy (większość dzieci przejściowo mówi niewyraźnie), a co jest już wadą wymagającą wsparcia logopedy.

 

Jakie są normy rozwoju mowy u dziecka?

U dziecka proces nauki mówienia rozpoczyna się od głużenia (1-3 miesiąc życia dziecka), następnie przechodzi w gaworzenie (około 6 miesiąca życia) aby zamienić się w wymawianie prostych słów (około 1 roku życia dziecka). W wieku pomiędzy 18 a 24 miesiącem życia dziecko zaczyna budować zdania. Należy wziąć pod uwagę, że od tych norm możliwe są odchylenia wynikające z osobniczych cech dziecka oraz uwarunkowań. Jednak jeżeli 18 miesięczne dziecko w ogóle nie wypowiada słów, nie należy słuchać koleżanki, która mówi, że „jej syn też tak miał a teraz mówi”. Należy skonsultować się ze specjalistą, bo to on najlepiej wyłapie ewentualne odchylenia od normy i pomoże je zniwelować.

Schemat czasowy pojawiania się określonych głosek u dzieci wygląda następująco:

1 rok życia – b, m, p

1-2 rok życia – ć, ń, ś, ź, dź

1,5-2,5 rok życia –k, g, h, f, w

2,5 – 3,5 rok życia – l

3-4 rok życia – c, s, z, dz

5-6 rok życia – r

5-7 rok życia - cz, sz, ż, dż.

 

Kiedy wada wymowy wymaga pomocy logopedy?

To czy dziecko będzie prawidłowo wymawiać określone głoski, zależy od wielu czynników, począwszy od umiejętności ssania, gryzienia, prawidłowego połykania czy pionizacji języka. Budowa całego aparatu mowy jest niezwykle ważna, dlatego wady zgryzu także rzutują na prawidłową wymowę.

Czasami zdarza się, że dziecko ma problem z wypowiadaniem pewnych głosek, a czasem zdarza się także, że występuje kilka problemów z mową naraz. Wady, nad którymi pracuje się wspólnie z logopedą to seplenienie, rotacyzm, jąkanie a także lambdacyzm. Najczęściej współpraca z logopeda jest długotrwała a spotkania z nim odbywają się 1-2 razy w tygodniu, w zależności od zaleceń. Im młodsze jest dziecko w momencie rozpoczęcia terapii, tym większe szanse na szybkie rezultaty. Rodzice najczęściej otrzymują zestaw ćwiczeń, jakie powinni wykonywać z dzieckiem w domu, tak aby wzmocnić efekty ćwiczeń u specjalisty. Rodzice, jako najważniejsze osoby w życiu dziecka, powinni także zwrócić uwagę na sposób w jaki zwracają się do dziecka. Nie powinno się zniekształcać słów, seplenić itp. Mowa rodzica powinna być wyraźna, z odpowiednim akcentowaniem słów, aby stały się dla dziecka atrakcyjne. Czytanie książek, rymowanek, pokazywanie przedmiotów i nazywanie ich, stymuluje mowę dziecka. Wsparcie najbliższej rodziny w nauce nowych słów powoduje, że dziecko chętniej uczy się gdy widzi na twarzach bliskich okazywany żywo entuzjazm. Dlatego należy dołożyć jak największych starań aby nauka prawidłowej mowy nie była dla dziecka nieprzyjemnym obowiązkiem ale kolejną świetną zabawą i okazją do spędzania wspólnego czasu z rodzicami.