Enzootyczne zapalenie płuc cieląt – przyczyny, objawy, leczenie i profilaktyka

Enzootyczne zapalenie płuc cieląt (EZPC) to jedno z najczęściej występujących schorzeń układu oddechowego u młodych bydła, zwłaszcza w intensywnych systemach hodowlanych. Choroba ta powoduje znaczne straty ekonomiczne wynikające z obniżenia przyrostów masy ciała, zwiększonego zużycia leków, a w skrajnych przypadkach – padnięć. EZPC ma charakter wieloczynnikowy, a jego występowanie związane jest zarówno z czynnikami zakaźnymi, jak i środowiskowymi.

 

Etiologia – przyczyny choroby


Enzootyczne zapalenie płuc ma podłoże wieloczynnikowe. Główne czynniki to:

 

Czynniki zakaźne:

Wirusy:

  • wirus syncytialny układu oddechowego bydła (BRSV)
  • wirus paragrypy typu 3 (PI-3)
  • wirus IBR (BoHV-1)
  • wirus BVD-MD

 

Bakterie:

  • Pasteurella multocida
  • Mannheimia haemolytica
  • Histophilus somni
  • Mycoplasma bovis

 

Czynniki środowiskowe i zarządcze:

  • nieodpowiednia wentylacja i wilgotność w budynkach
  • duże zagęszczenie zwierząt
  • niedostateczna higiena
  • stres związany z transportem, odsadzeniem, zmianą grupy
  • niedobory żywieniowe i niska odporność bierna (słabe siarowanie)

 

Objawy kliniczne

EZPC rozwija się zwykle u cieląt w wieku od kilku tygodni do kilku miesięcy. Objawy mogą mieć różny przebieg – od łagodnego po ciężki:

  • gorączka (do 41°C)
  • kaszel, kichanie
  • wypływ z nosa (śluzowy lub ropny)
  • przyspieszony i utrudniony oddech (dyspnoe)
  • osowiałość, spadek apetytu
  • spowolniony wzrost i niedobory masy ciała


W ciężkich przypadkach możliwa jest sinica błon śluzowych i śmierć.

 

Rozpoznanie

Rozpoznanie EZPC opiera się na:

  • wywiadzie hodowlanym i obserwacji objawów
  • osłuchiwaniu klatki piersiowej
  • badaniach dodatkowych:
  • badania laboratoryjne krwi
  • pobranie wymazów z nosa i tracheobronchoskopii
  • badania serologiczne i PCR
  • badania pośmiertne (zmiany w płucach)

 

Leczenie

Leczenie powinno być szybkie i kompleksowe. Obejmuje:

  • antybiotykoterapię (np. oksytetracyklina, florfenikol, enrofloksacyna – zgodnie z antybiogramem)
  • leki przeciwzapalne i przeciwgorączkowe (np. fluniksyna, meloksykam)
  • nawadnianie i wspomaganie żywienia
  • zolacja chorych zwierząt


Ważne jest leczenie całej grupy, gdy objawy występują u wielu cieląt.

 

Profilaktyka

Najskuteczniejsza profilaktyka EZPC to eliminacja czynników sprzyjających chorobie:

  • odpowiednia jakość i ilość siary (pierwsze 6 godz.)
  • dobra wentylacja w budynkach, unikanie przeciągów
  • utrzymanie suchego i czystego środowiska
  • ograniczenie stresu – minimalizacja zmian w otoczeniu
  • szczepienia ochronne (np. przeciw BRSV, PI-3, IBR, Mannheimia)
  • bioasekuracja – ograniczenie wnoszenia patogenów do stada

Enzootyczne zapalenie płuc cieląt to złożona choroba, której zwalczanie wymaga ścisłej współpracy między hodowcą, lekarzem weterynarii i doradcą zootechnicznym. Kluczowa jest profilaktyka, szybka diagnostyka i odpowiednie leczenie. Tylko zintegrowane działania pozwolą na ograniczenie strat i poprawę dobrostanu cieląt.