bruksizm_szyna_relaksacyjna_leczenie_bruksizmu_admed

Nocne, mimowolne, nawykowe i bardzo mocne zaciskanie szczęk, zgrzytanie zębami, przygryzanie policzków czy języka to tylko niektóre z objawów bruksizmu. Zdiagnozować go może stomatolog, ponieważ w wyniku zaciskania szczęk i pocierania zębów o siebie następuje ich ścieranie. Jednak nie jest to wyłącznie problem stomatologiczny, a brak leczenia u specjalisty może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Według szacunków, z objawami bruksizmu może borykać się około 20% społeczeństwa, co oznacza, że jest to znaczący problem. Dotyczy najczęściej osób z przedziału wiekowego 25-45 lat.

Skąd się bierze bruksizm?

Bruksizm jest zaburzeniem z pogranicza stomatologii, neurologii i psychologii. Często jest traktowany jako problem wynikający z nieprawidłowego zgryzu, jednak na jego rozwój często wpływają także inne czynniki, takie jak nadmierne napięcie psychiczne czy długotrwały stres. Jednocześnie jest też klasyfikowany jako parasomnia, czyli forma zaburzenie snu (podobnie jak lunatykowanie czy moczenie nocne). Aby móc skutecznie leczyć bruksizm, włącza się konsultacje kilku specjalistów – stomatologa, psychiatrę lub psychoterapeutę a także fizjoterapeutę, który zajmuje się schorzeniami narządu mowy.

 

Przyczyny bruksizmu

Przyczyny powstania bruksizmu nie są do końca poznane, kilka jednak wydaje się być bardzo prawdopodobnymi, a należą do nich:

  • Nieprawidłowy zgryz spowodowany wadami w budowie szczęki/żuchwy;
  • Stres;
  • Nieprawidłowo założone wypełnienia zębów;
  • Niedobory magnezu;
  • Nerwica;
  • Dysfunkcje stawów skroniowo – żuchwowych;
  • Częste żucie gumy do żucia;
  • Alergie;
  • zespół Parkinsona;
  • urazy głowy;
  • padaczka.

 

Objawy bruksizmu

Bruksizm daje wiele objawów, niektóre z nich nie są zazwyczaj łączone z tą dolegliwością. Bruksizm może występować zarówno w dzień (bruksizm dzienny) jak i w nocy (bruksizm nocny). Nocny bruksizm, w przeciwieństwie do dziennego, jest nieświadomym działaniem, gdzie pacjent nie ma wpływu na zaciskanie zębów. Do najczęstszych objawów bruksizmu należą:

  • bóle głowy (migreny) oraz bóle napięciowe głowy;
  • bóle twarzy (w okolicach szczęki i żuchwy);
  • bóle uszu i szumy w uszach, uczucie wypełnienia uszu płynem;
  • nadwrażliwość zębów;
  • rozchwianie zębów;
  • ból w okolicy stawu skroniowo – żuchwowego (często ból przy dotyku w okolicy ucha);
  • bóle kręgosłupa szyjnego oraz barków;
  • ograniczona ruchomość głowy;
  • zawroty głowy;
  • mroczki przed oczami;
  • gryzienie dziąseł i języka;
  • przeskakiwania żuchwy, trzaski przy szerokim otwieraniu/zamykaniu ust, ograniczona ruchomość żuchwy.

 

Czy bruksizm można wyleczyć?

Jest wiele metod niwelowania objawów bruksizmu, jednak nie leczą one bruksizmu. Ani szyny relaksacyjne ani botoks nie leczą bruksizmu, ich rolą jest przynoszenie ulgi w bólu i tymczasowe zniesienie objawów. Szyna relaksacyjne, specjalnie dopasowana przez stomatologa, zapobiega ścieraniu zębów i przynosi pacjentowi ulgę. Botoks z kolei stosuje się od niedawna i wprowadza się go w okolice stawu skroniowo żuchwowego, co sprawia że konkretne mięśnie rozluźniają się i w efekcie uniemożliwia to zaciskanie zębów. Efekt po zabiegu utrzymuje się około pół roku, po czym zabieg należy powtórzyć. W późniejszym okresie częstotliwość zabiegów zmniejsza się, gdyż mięsień „odzwyczaja” się od wykonywania określonych ruchów.

Zalecane leczenie bruksizmu obejmuje wizyty u lekarzy kilku specjalizacji, w tym u stomatologa, neurologa, fizykoterapeuty a czasem psychiatry. W sytuacji, gdy pacjent nie radzi sobie ze stresem bądź lękami lub tez choruje na nerwice, konieczne jest wyleczenie tych stanów aby móc wyleczyć bruksizm.