Blastopatia

Blastopatia jest pojęciem z zakresu teratologii, które dotyczy wad rozwojowych powstałych podczas bardzo wczesnego etapu rozwoju zarodka, znanego jako blastogeneza. Okres ten obejmuje pierwsze dwa tygodnie po zapłodnieniu, kiedy zarodek znajduje się w stadium blastocysty – struktury zbudowanej z kilkudziesięciu komórek, która zagnieżdża się w błonie śluzowej macicy.

 

Cechy charakterystyczne blastopatii

  • Blastopatie rozwijają się w czasie, gdy zarodek jest jeszcze niedysocjowany, co oznacza, że jego komórki mają zdolność kompensacji uszkodzeń. W konsekwencji uszkodzenia mogą prowadzić do:
    • Całkowitej regeneracji zarodka, jeśli uszkodzenia są niewielkie.
    • Poważnych wad rozwojowych, jeśli uszkodzenia są rozległe.
    • Śmierci zarodka i wczesnego poronienia.
  • Wady te obejmują zazwyczaj całe ciało zarodka, a nie pojedyncze narządy, ponieważ w tym etapie rozwój narządów (organogeneza) jeszcze się nie rozpoczął.

Przyczyny blastopatii


Blastopatie mogą być wywołane przez różne czynniki teratogenne, które oddziałują na zarodek w tej wczesnej fazie, w tym:

Czynniki genetyczne:

  • Anomalie chromosomalne (np. trisomie, monosomie).
  • Mutacje genetyczne o dużym wpływie na rozwój zarodka.


Czynniki środowiskowe:

  • Promieniowanie jonizujące – może prowadzić do uszkodzeń DNA komórek zarodka.
  • Substancje toksyczne – alkohol, narkotyki, leki teratogenne (np. talidomid).
  • Infekcje wirusowe – niektóre wirusy (np. wirus różyczki) mogą zaburzać rozwój zarodka już w fazie blastogenezy.


Czynniki mechaniczne i fizjologiczne:

  • Problemy z implantacją zarodka w macicy (np. nieprawidłowa grubość endometrium).
  • Zaburzenia ukrwienia w macicy.


Przykłady blastopatii


Brak rozwoju zarodka:

  • Tzw. puste jajo płodowe, w którym worek ciążowy rozwija się bez zarodka.


Ciężkie wady strukturalne:

  • Holoprozencefalia – brak podziału przodomózgowia na dwie półkule, co często prowadzi do śmierci płodu.
  • Zespolenia bliźniacze – np. bliźniaki syjamskie, które powstają na skutek nieprawidłowego podziału komórek w stadium blastocysty.


Zaburzenia liczby chromosomów:

  • Ciężkie trisomie (np. trisomia 16) zwykle kończące się wczesnym poronieniem.


Konsekwencje blastopatii

  • Poronienia: Większość blastopatii prowadzi do samoistnego poronienia, często na etapie, gdy kobieta jeszcze nie wie o ciąży.
  • Nieprawidłowości płodowe: Jeśli zarodek przetrwa, mogą wystąpić poważne wady rozwojowe, które zagrażają życiu płodu lub powodują niepełnosprawność.
  • Trudności diagnostyczne: Ponieważ blastopatie powstają bardzo wcześnie, są trudne do zdiagnozowania przed obumarciem zarodka.