Bazofilia

Bazofilia to stan, w którym dochodzi do zwiększenia liczby bazofilów, czyli jednego z rodzajów białych krwinek (leukocytów), we krwi obwodowej. Bazofile stanowią mniej niż 1% wszystkich leukocytów, ale odgrywają istotną rolę w odpowiedzi immunologicznej, szczególnie w reakcjach alergicznych i zapalnych.

Przyczyny bazofilii

Bazofilia może być związana z różnymi stanami chorobowymi, w tym:

Choroby hematologiczne:

• Przewlekła białaczka szpikowa (CML).
• Czerwienica prawdziwa.
• Mielofibroza.
• Zespół mielodysplastyczny (MDS).
• Ostre białaczki mieloblastyczne.

Alergie i reakcje nadwrażliwości:

• Pyłkowica (katar sienny).
• Astma alergiczna.
• Pokrzywka.

Infekcje przewlekłe:

• Gruźlica.
• Przewlekłe zakażenia bakteryjne (np. bruceloza).

Choroby autoimmunologiczne:

• Reumatoidalne zapalenie stawów.
• Toczeń rumieniowaty układowy.

Inne przyczyny:

• Niedoczynność tarczycy (np. choroba Hashimoto).
• Reakcje na leki (np. penicyliny, cefalosporyny).
• Choroby pasożytnicze (rzadziej).

Objawy bazofilii

Objawy zależą od przyczyny leżącej u podstaw bazofilii, ale mogą obejmować:

• Przewlekłe zmęczenie.
• Objawy alergiczne (np. swędzenie skóry, wysypki, kichanie).
• Powiększenie węzłów chłonnych lub śledziony (w chorobach hematologicznych).
• Gorączka i poty nocne (np. w białaczkach).

Diagnostyka bazofilii

Morfologia krwi: Liczba bazofilów powyżej normy (> 0,1 × 10⁹/l u dorosłych).

Badania dodatkowe:

• Rozmaz krwi obwodowej.
• Badania szpiku kostnego w przypadku podejrzenia chorób mieloproliferacyjnych.
• Testy na alergie.
• Badania hormonalne (np. TSH w przypadku niedoczynności tarczycy).

Leczenie bazofilii

Leczenie zależy od przyczyny bazofilii:

W chorobach hematologicznych:

• Terapia celowana (np. inhibitory kinazy tyrozynowej w CML).
• Chemioterapia w przypadku białaczek.

W alergiach:

• Leki przeciwhistaminowe.
• Glikokortykosteroidy (w ciężkich przypadkach).