Ablacja - nowoczesne rozwiązanie dla chorób serca
Tags
serca rozwiazanie dla chorob ablazja
Niestety choroby sercowe to nieprzerwalnie jedne z najpoważniejszych problemów zdrowotnych na całym świecie. Zaburzenia rytmu serca, nadkomorowe migotanie przedsionków (AF) czy częstoskurcz nadkomorowy to dolegliwości, które dotykają miliony osób. Na szczęście współczesna medycyna stara się ciągle udoskonalać metody leczenia. Jedną z takich metod jest właśnie ablacja.


Co to jest ablacja?


Ablazja jest zabiegiem pomagającym przywrócić prawidłowy rytm serca, szczególnie wtedy kiedy nieregularny rytm nie reaguje na leki. Wykonuje się go przezskórnie, a jego głównym celen jest zniszczenie lub odłączenie maleńskiego obszaru tkanki sercowej odpowiadającego za powstawanie arytmii. Podczas oblacji tworzy się bliznę, która blokuje przewodzenie impulsów indukujących arytmię. Pomagają w tym elektrody wprowadzane do serca, których końcówki mogą posiadać podwyższoną temperaturę, lub niską. Procedura ta przyczynia się do przywrócenia regularnego rytmu serca i poprawy jakości życia pacjentów.


Wskazania


Najczęśniej ablacja jest wskazana przy takich zaburzeniach jak:

Nadkomorowe migotanie przedsionków (AF): Jest to jedno z najczęstszych zaburzeń rytmu serca, charakteryzujące się nieregularnymi skurczami przedsionków. Ablacja może być zalecana pacjentom z AF, którzy nie reagują na leczenie farmakologiczne lub preferują alternatywną metodę leczenia. Celem ablacji w przypadku AF jest zniszczenie lub odizolowanie obszarów serca, które generują nieprawidłowe impulsy elektryczne.

  • Częstoskurcz nadkomorowy (SVT): Jest to rodzaj zaburzenia rytmu serca, w którym impulsy elektryczne krążą w sposób chaotyczny między komorami serca a przedsionkami. Ablacja może być stosowana w przypadku częstoskurczu nadkomorowego, szczególnie jeśli występują nawroty częstoskurczu lub pacjent nie reaguje na leki.
  • Tachykardia komorowa: Jest to zaburzenie rytmu serca, w którym komory serca biją zbyt szybko. Ablacja może być rozważana u pacjentów z nawrotową tachykardią komorową, szczególnie jeśli występują objawy i nie ma skuteczności leczenia farmakologicznego.
  • Choroba węzłowa: Ablacja węzła zatokowo-przedsionkowego lub węzła przedsionkowo-komorowego może być stosowana u pacjentów z zaburzeniami przewodzenia w sercu, takimi jak blok przedsionkowo-komorowy, którzy doświadczają objawów i nie reagują na leki.
  • Kardiomiopatia arytmogenna prawej komory: Jest to rzadka choroba dziedziczna, która może prowadzić do zaburzeń rytmu serca i niewydolności serca. Ablacja może być rozważana u pacjentów z kardiomiopatią arytmogenną prawej komory, aby kontrolować rytm serca i zapobiegać nawrotom arytmii.

Należy pamiętać, że każdy przypadek jest unikalny, a decyzję o przeprowadzeniu ablacji podejmuje lekarz na podstawie indywidualnej oceny pacjenta. Przed podjęciem decyzji o ablacji konieczne jest przeprowadzenie dokładnej oceny medycznej, w tym badań diagnostycznych i konsultacji z odpowiednim specjalistą kardiologiem.


Korzyści

Korzyści z ablacji są liczne. Po pierwsze, procedura ta może znacznie poprawić jakość życia pacjentów cierpiących z powodu zaburzeń rytmu serca. Wielu pacjentów odczuwa natychmiastową poprawę po ablacji i może wrócić do normalnych aktywności bez ryzyka wystąpienia nieprawidłowego rytmu serca. Po drugie, ablacja może pomóc uniknąć konieczności długotrwałego przyjmowania leków, które często wiążą się z niepożądanymi skutkami ubocznymi. Wreszcie, ablacja może zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z długotrwałymi zaburzeniami rytmu serca, takimi jak zatory czy zastoinowa niewydolność serca.

Należy jednak pamiętać, że ablacja jest procedurą inwazyjną i wiąże się z pewnym ryzykiem powikłań. Istnieje ryzyko uszkodzenia tkanek w okolicy serca, krwawienia czy powstania blizn. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o ablacji pacjent został dokładnie oceniony pod względem medycznym, a procedurę przeprowadził doświadczony zespół medyczny



Jak się przygotować?

Niewątpliwie lekarz zleci wykonanie niezbędnych badań, aby mieć pełen obraz stanu zdrowia twojego serca. Na noc przed samym zabiegiem  należy przestać jeść i pić. Lekarz poinformuje, w jaki sposób lub czy należy kontynuować przyjmowanie jakichkolwiek leków przed ablacją serca.


Czego się spodziewać


Zabieg ablacji serca jest wykonywany w warunkach szpitalnych.  Specjalista wprowadzi kroplówkę do przedramienia lub dłoni i poda lek zwany środkiem uspokajającym, który pomoże się zrelaksować. Ilość środka uspokajającego potrzebnego do przeprowadzenia zabiegu zależy od konkretnej arytmii i innych schorzeń. Pacjent może być w pełni przytomny lub lekko uspokojony, albo może zostać poddany znieczuleniu ogólnemu (całkowite uśpienie). Podczas samej operacji pomoc medyczna wprowadza specjalny cewnik przez naczynie krwionośne do serca. Częstą praktyką jest używanie więcej niż jednego cewnika. Najcześniej są one wprowadzane przez naczynie krwionośne w pachwinie, rzadziej przez ramię lub szyję. Przez wspomniany cewnik może być wstrzyknięty barwnik, zwany też kontrastem, co zagwarantuje lepszą widoczność naczyń krwionośnych na zdjęciach rentgenowskich. Specjalistyczne czyjniki na końcówce cewnika wyślą impulsy elektryczne i zarejestrują pracę naszego serca. Te informacje zostaną wykorzystane przez lekarza do znalezienia miejsca, które powoduje arytmię i pomoże w podjęciu decyzji o miejscu wykonania ablacji. Ta część procedury nazywana jest badaniem elektrofizjologicznym (EP).


Po zabiegu


Ablacja trwa w zależności od rodzaju arytmii, od trzech do sześciu godzin. Oczywiście po operacji pacjent jest ściśle monitorowany. Jeżeli chodzi o ból, to jest to sprawa indywidualna. Niektóre osoby mogą go odczuwać intensywniej, inne mniej. Ewentualna bolesność przedłuża się maksymalnie do tygodnia. Dobra informacja jest taka, że już kilka dni po zbiegu można wrócić do normalnych czynności, jednak w ciągu wspomnianego tygodnia lepiej unikać dźwigania ciężarów.