Często lekceważony wróg- czyli o obturacyjnym bezdechu sennym
Obturacyjny bezdech senny (OBS) to schorzenie, w którym w trakcie snu występuje wielokrotne zatrzymanie oddychania (bezdechy) lub jego ograniczenie (hipowentylacja).Ten stan występuje pomimo właściwej, a czasem nawet zwiększonej aktywności mięśni odpowiedzialnych za proces oddychania. W przypadku potwierdzonego rozpoznania bezdechu sennego konieczne jest podjęcie leczenia.

Jakie badanie wykonać?

Najprecyzyjniejszym badaniem do identyfikacji zaburzeń oddychania w trakcie snu jest polisomnografia. Przeprowadzenie tego badania jest zalecane zwłaszcza dla osób doświadczających objawy obturacyjnego bezdechu sennego (OBS), takie jak: nocne chrapanie, nadmierna senność w ciągu dnia, trudności w koncentracji czy poranne bóle głowy. Dodatkowo, pracownicy z grup zawodowych, w których konieczne jest wykluczenie ewentualnych bezdechów sennych (na przykład operatorzy maszyn czy kierowcy zawodowi), również powinni poddać się tym badaniom snu.
Badanie polisomnograficzne obejmuje cztery podstawowe testy:
-Elektromiografia (EMG): Elektrody rozmieszczane na ciele pacjenta służą do oceny funkcji mięśni i nerwów.
-Elektrokardiografia(EKG): Monitoruje aktywność serca.
-Elektrookulografia (EOG): Monitoruje ruchy gałek ocznych, co pomaga identyfikować różne fazy snu.
-Elektroencefalografia (EEG): Mierzy aktywność mózgu podczas snu.
W okolicy ust pacjenta umieszcza się czujnik temperatury i przepływu powietrza oraz mikrofon. Na kostce pacjenta montuje się czujnik ruchów kończyn, a na palcu-pulsoksymetr. Natomiast na brzuchu i klatce piersiowej używane są pasy oddechowe, które rejestrują ruchy tych obszarów ciała.

Badany musi pozostać połączony z aparaturą przez całą noc. W trakcie tego czasu czujniki monitorują różne aspekty, takie jak fale mózgowe, ruchy gałek ocznych oraz napięcie mięśni. Te parametry umożliwiają określenie, czy pacjent jest we śnie i w jakim etapie snu się znajduje. Dodatkowo pozwalają one na wykrycie mikroprzebudzeń, związanych z zespołem bezdechu sennego, których pacjent nie jest świadomy. Ponadto czujniki rejestrują obecność oraz intensywność chrapania, ruchy oddechowe klatki piersiowej i brzucha, przepływ powietrza przez usta i nos. Monitorują także poziom utlenowania krwi oraz rejestrują pracę serca.

-Przerwy w oddychaniu powtarzają się wielokrotnie w trakcie każdej godziny snu. Generuje to szereg niekorzystnych skutków np.trudności z koncentracją oraz nadciśnienie tętnicze oraz uczucie zmęczenia.

-U osób dotkniętych bezdechem sennym, ryzyko rozwoju cukrzycy może być nawet do 70% większe.

-Ponad połowa jednostek z zdiagnozowanym obturacyjnym bezdechem sennym boryka się z nadciśnieniem tętniczym, co z kolei podnosi ryzyko chorób serca.

-Ponad 70% osób, które doświadczyły udaru, cierpi na bezdech senny. Przy tym zwiększa się ryzyko kolejnego udaru.

-Osoby z bezdechem sennym mają większe ryzyko spowodowania wypadku samochodowego(nawet 7-krotnie).

-Przerwa w oddychaniu musi trwać dłżej niż 10 sekund, aby określić to jako epizod bezdechu. Warto zauważyć, że bezdechy w czasie snu występują u większości zdrowych osób(do 5 bezdechów na godzinę snu-uważa się za normę).

Do powikłań związanych z obturacyjnym bezdechem sennym zalicza się:
-Nadciśnienie tętnicze.
-Nadciśnienie płucne.
-Ryzyko choroby niedokrwiennej i zawału serca.
-Zaburzenia rytmu serca oraz przewodzenia.
-Niewydolność serca.
-Ryzyko udaru i napadów przemijającego niedokrwienia mózgu.
-Problemy z koncentracją, pamięcią i funkcją poznawczą

Z tego powodu, ważne jest, aby nie bagatelizować objawów takich jak:
-Problemy z pamięcią i skupieniem
-Epizody bezdechu
-Wyraźna senność w ciągu dnia
-Poranne bóle głowy
-Spadek libido i problemy z potencją
-Chrapanie
-Zmiany nastroju
Ponieważ mogą skutkować wieloma niekorzystnymi konsekwencjami dla zdrowia.