Zakładanie szwów - jak przebiega?

Tags

Raną nazywamy przerwanie lub uszkodzenie ciągłości tkanek. Może do niego dojść z wielu powodów - wypadku, nieuwagi w pracy, np. w branży budowlanej czy udziału w bójce. W zależności od stopnia uszkodzenia należy podjąć określone działania. W przypadku ran głębokich, z widocznie rozchodzącą się skórą lub takich, gdzie nie można zatamować krwawienia konieczne może okazać się szycie. Sprawdźmy, jak przebiega zabieg zakładania szwów. Zakładanie szwów to podstawowa umiejętność medyczna, która jest niezwykle istotna w wielu dziedzinach medycyny. Szwy są stosowane w celu zabezpieczenia i zespolenia ran, przyspieszenia procesu gojenia i minimalizowania ryzyka infekcji. Zabieg ten wymaga precyzji, zręczności i delikatności, aby zapewnić pacjentom najlepsze rezultaty gojenia. Dlatego szwy powinny być zakładane przez wykwalifikowany personel medyczny, lekarza, pielęgniarkę lub położną.

Krok po kroku

Aby wykonać zabieg zakładania szwów, w pierwszej kolejności należy przygotować odpowiedni zestaw narzędzi i materiałów. Należy dobrać odpowiedni rozmiar nici, igieł a także nożyczki, pęsety, imadła i materiały opatrunkowe, np. tupfery. Wszystkie narzędzia muszą być sterylne, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentowi i zminimalizować ryzyko zainfekowania rany. Dlatego świetnym wyborem będą tutaj gotowe, sterylne narzędzia jednorazowego użytku.

Następnie konieczne jest ocenienie stanu rany, jej głębokości, długości i ogólnej kondycji tkanek. W przypadku trudnych ran, niezbędne mogą się okazać szwy głębokie. Jeżeli rana jest bolesna, dla zmniejszenia dyskomfortu pacjenta stosuje się znieczulenie miejscowe. Przed rozpoczęciem zakładania szwów, ranę należy dokładnie oczyścić oraz usunąć wszelkiego rodzaju brud, krew czy luźne fragmenty skóry.

Kolejnym krokiem jest założenie szwów. Wyróżnia się trzy typy szwów. Szew pierwotny stosuje się do niezakażonych ran o dobrze dopasowanych brzegach. Taki zabieg skraca czas gojenia i zmniejsza ryzyko powstania blizny. Szew odroczony polega na pozostawieniu oczyszczonej rany na obserwacji przez 24-72 godziny z jałowym opatrunkiem, oraz jeśli rana goi się prawidłowo - założeniu szwu. Trzecim typem jest szew wtórny, który jest zakładany po ustąpieniu zakażenia lub po wtórnym wycięciu rany, np. w wyniku pojawienia się ziarniny.

Do opatrywania rany po założeniu szwów wykorzystuje się jałowy opatrunek, aby chronić przed zanieczyszczeniami i przyspieszyć proces gojenia. Należy obserwować ranę aby upewnić się, czy nie pojawia się infekcja lub możliwe powikłania.

Co jest potrzebne do założenia szwów?

Podstawowym elementem, niezbędnym do założenia szwów na ranę jest nić chirurgiczna. Te dzielą się przede wszystkim na dwa typy - nici wchłanialne oraz niewchłanialne. Lekarz dokonuje wyboru według umiejscowienia rany oraz jej właściwości. Należy pamięć, że szwów wchłanialnych nie zdejmuje się po zakończeniu gojenia rany. Okres pełnego rozkładu nici w organizmie zwykle trwa od 2 do 3 miesięcy. Z drugiej strony, proces rozkładu postępuje, a przez to maleje wytrzymałość nici, dlatego w przypadku długo gojących się ran zdecydowanie lepiej wybrać nici niewchłanialne. Jeśli rana szybko się zagoi, to zdarza się że są one zdejmowane nawet tydzień po założeniu. Szwy wchłanialne będą najczęściej stosowane w chirurgii dziecięcej, w zabiegach w jamie ustnej czy choćby w stomatologii.

Imadło, zwane też igłotrzymaczem jest wykorzystywane do przytrzymywania igły w czasie zakładania szwów. Dodatkowo pomaga w wiązaniu końcówek nici. W trakcie zakładania szwów, lekarz przytrzymuje brzegi skóry za pomocą pincety. Często, będzie ona również przejmowała igłę z imadła.

Naturalnie, po zakończeniu szycia, należy odciąć pozostałą część nici za pomocą nożyczek chirurgicznych, z zakończeniem ostro-ostrym. Do zabiegu zakładania nici przydadzą się również serwety jałowe, tupfery, kompresy jałowe.

Zakładanie szwów jest precyzyjnym zadaniem, które wymaga umiejętności, dokładności i ostrożności. Nieprawidłowe umieszczenie szwów lub zakażenie rany może prowadzić do powikłań i opóźnić proces gojenia. Dlatego tak ważne jest, aby tylko odpowiednio przeszkolony personel medyczny wykonywał ten zabieg.