Jęczmień oka – mały stan zapalny, duży dyskomfort

Jęczmień oka (łac. hordeolum) to bolesny, ostry stan zapalny gruczołów powiekowych. Najczęściej dotyczy jednego oka i jednego miejsca na powiece. Choć wygląda nieestetycznie i powoduje dyskomfort, zwykle jest niegroźny i ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni.

To jedna z najczęstszych drobnych infekcji okulistycznych.

 

Jak powstaje jęczmień?

Jęczmień rozwija się, gdy dochodzi do zakażenia bakteryjnego gruczołów znajdujących się na powiece. Najczęstszym winowajcą jest gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus) — bakteria powszechnie występująca na skórze.

Do powstania jęczmienia przyczyniają się:

  • dotykanie oczu brudnymi rękami,
  • niedokładny demakijaż,
  • przeterminowane lub zanieczyszczone kosmetyki,
  • noszenie soczewek kontaktowych bez zachowania higieny,
  • choroby skóry (trądzik różowaty, łojotokowe zapalenie skóry),
  • osłabiona odporność i stres,
  • cukrzyca.

 

Rodzaje jęczmienia

1. Jęczmień zewnętrzny

Najczęstszy.
Powstaje na brzegu powieki, w obrębie gruczołów rzęsowych (Molla lub Zeisa).
Objawia się:

  • bolesnym, czerwonym guzkiem,
  • obrzękiem,
  • łzawieniem oka.

2. Jęczmień wewnętrzny

Rzadszy, dotyczy gruczołów Meiboma wewnątrz powieki.
Ma zwykle cięższy przebieg i wolniej ustępuje.

Bywa mylony z gradówką, która jednak nie jest infekcją, lecz przewlekłym zaczopowaniem gruczołu — i zazwyczaj nie boli.

 

Objawy jęczmienia

Typowe dolegliwości obejmują:

  • bolesny, zaczerwieniony guzek na powiece,
  • obrzęk powieki,
  • uczucie „ciała obcego”,
  • nadwrażliwość na światło,
  • łzawienie,
  • czasem wydzielina ropna.

Najczęściej jęczmień dojrzewa i pęka samoistnie, przynosząc ulgę.

 

Diagnostyka

Rozpoznanie jęczmienia zwykle nie wymaga badań dodatkowych — okulista ocenia powiekę wizualnie.
W przypadku bardzo częstych nawrotów lekarz może sprawdzić:

  • poziom glukozy (wykluczenie cukrzycy),
  • choroby skóry,
  • higienę brzegów powiek.

 

Leczenie jęczmienia

1. Ciepłe okłady – podstawa terapii

Stosować kilka razy dziennie po 10–15 minut.
Ciepło:

  • przyspiesza dojrzewanie ropnia,
  • ułatwia jego samoistne opróżnienie,
  • zmniejsza ból.

2. Higiena powiek

Delikatne oczyszczanie powieki pozwala usunąć wydzielinę i bakterie.

3. Krople lub maści przeciwbakteryjne

Są stosowane przy większym stanie zapalnym lub braku poprawy.
Przepisuje je lekarz.

4. NIGDY nie wyciskać jęczmienia!

Może to prowadzić do groźnych powikłań, w tym zapalenia tkanek oczodołu.

5. Zabieg chirurgiczny

Rzadko konieczny. Stosuje się go przy dużych, bardzo bolesnych lub nieustępujących zmianach.

 

Nawroty jęczmienia – dlaczego się zdarzają?

U niektórych osób jęczmień pojawia się często. Przyczyną mogą być:

  • niewyleczone choroby brzegów powiek (np. zapalenie gruczołów Meiboma),
  • trądzik różowaty,
  • niedokładny demakijaż,
  • osłabiona odporność,
  • cukrzyca,
  • używanie przeterminowanego lub współdzielonego makijażu.

W takich przypadkach lekarz może zalecić regularną higienę powiek lub leczenie przewlekłe.

Czy można zapobiec jęczmieniowi?

Tak — w większości przypadków wystarczy:

  • mycie rąk przed dotykaniem oczu,
  • dokładny demakijaż,
  • wymiana kosmetyków co kilka miesięcy,
  • nieużywanie cudzych tuszy, pędzli i cieni,
  • higiena soczewek kontaktowych,
  • unikanie pocierania oczu.

 

Jęczmień oka to częsty i zwykle niegroźny stan zapalny powieki, który powoduje ból i dyskomfort, ale na ogół ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni. Kluczem do szybkiego wyleczenia są ciepłe okłady, higiena i unikanie wyciskania. W przypadku częstych nawrotów lub braku poprawy warto skonsultować się z okulistą, aby wykluczyć choroby towarzyszące.