Strep A (20 testów) szybki test do wykrywania antygenu Streptococcus grupy A w wymazach z gardła

Streptococcus b-hemolizujący z grupy A jest odpowiedzialny za większość infekcji górnych dróg oddechowych takich, jak:

• zapalenie migdałków
• zapalenie gardła
• płonica

Wczesna diagnoza i leczenie zapalenia gardła wywołane przez paciorkowca z grupy A zapobiega groźnym objawom i późniejszym powikłaniom takim jak:

• zapalenie kłębuszkowe nerek
• ostry gościec stawowy

Konwencjonalne metody wykrywania antygenu Streptococcus z grupy A polegają na wyizolowaniu i następnie prawidłowej identyfikacji tej bakterii, co zwykle wymaga 24 - 48 godzinnego badania. Test STREP A wykorzystuje metodę immunologiczną, która pozwala na szybkie uzyskanie wiarygodnego wyniku bezpośrednio z wymazu z gardła chorego.

STREP A jest szybkim, jakościowym, jednostopniowym testem do wykrywania antygenu Streptococcus z grupy A w wymazie z gardła. Zasada działania testu oparta jest na metodzie immunochromatograficznej. Na pasek membrany umieszczony w plastikowej płytce naniesiono przeciwciała skierowane przeciwko antygenowi Strep A w strefie testowej T. W początkowym odcinku tego paska naniesiono koniugat złota koloidalnego z poliklonalnymi przeciwciałami anty-Strep A. Wykonanie oznaczenia polega na wyekstrahowaniu antygenu Streptococcus A z wymazówki przy pomocy 2-ch różnych roztworów ekstrakcyjnych, a następnie nakropleniu ekstraktu na płytkę testową. Antygen Strep A wiąże się z koniugatem złota koloidalnego z przeciwciałami anty-Strep A i tworzy się kompleks antygen-przeciwciało. Następnie ekstrakt przemieszcza się siłami kapilarnymi do unieruchomionych przeciwciał anty-Strep A w strefie testowej T. Jeżeli w badanej próbce obecny jest antygen Strep A, to powstaje barwny kompleks: przeciwciało - antygen Strep A - koniugat przeciwciała ze złotem koloidalnym i tworzy się barwny prążek testowy T. Brak barwnego prążka w strefie testowej świadczy o nieobecności antygenu Strep A w badanej próbce. Ekstrakt przemieszcza się dalej wzdłuż płytki i w strefie kontrolnej tworzy się barwny prążek kontrolny C. Obecność tego prążka świadczy o prawidłowym wykonaniu i działaniu testu oraz o dobrej jakości odczynników.

Przed wykonaniem oznaczenia temperaturę płytek testowych, próbek, odczynników i/lub kontroli doprowadzić do temperatury pokojowej (15 - 30°C).

1. Ekstrakcja badanego materiału: probówkę ekstrakcyjną umieścić w statywie. Wprowadzić do niej 4 krople odczynnika ekstrakcyjnego 1. Następnie dodać 4 krople odczynnika ekstrakcyjnego 2 i dokładnie wymieszać. Natychmiast umieścić w probówce wymaz pacjenta. Podczas ekstrakcji obracać wymazówką i wykonywać ruchy koliste dociskając końcówkę do ścianki probówki ekstrakcyjnej tak, aby wyciskać z niej i wprowadzać w nią płyn.

Wymazówkę pozostawić w probówce ekstrakcyjnej w temperaturze pokojowej przez 1 – 15 minut, następnie dociskając mocno wymazówkę do ścianki probówki, wycisnąć z niej jak najwięcej płynu. Na probówkę ekstrakcyjną nałożyć korek z zakraplaczem. Zużytą wymazówkę usunąć zgodnie z zasadami usuwania odpadów zakaźnych.

2. Wyjąć płytkę testową z opakowania foliowego i położyć na czystej, równej powierzchni. Dla uzyskania optymalnego wyniku, test powinien być wykonany w ciągu 1 godz.

3. Wprowadzić 3 krople ekstraktu (ok. 150 ml) do okrągłego okienka nanoszenia próbki na płytce testowej. Podczas dodawania ekstraktu unikać tworzenia się pęcherzyków powietrza, nie wprowadzić płynu do okienka wynikowego. Obserwować pojawienie się prążków.

4. Odczytać wynik po 5 minutach. Nie interpretować wyniku po czasie dłuższym niż 10 minut.