Zrozumieć autyzm

Autyzm, znany również jako zaburzenie ze spektrum autyzmu (ASD), jest złożonym zaburzeniem neurorozwojowym, które wpływa na sposób, w jaki osoba postrzega świat, komunikuje się i nawiązuje relacje z innymi ludźmi. Charakteryzuje się trudnościami w interakcjach społecznych, kominikacji oraz ograniczonymi i powtarzającymi się zachowaniami lub zainteresowaniami. Uważa się, że jest to zaburzenie dotyczące mózgu, mogące mieć podłoże genetyczne. Jednak mimo zidentyfikowania wielu czynników zwiększających ryzyko wystąpienia autyzmu, jego przyczyna nie została dotąd w pełni poznanana.



Rodzaje autyzmu:

Autyzm dziecięcy - całościowe zaburzenie rozwojowe charakteryzujące się nieprawidłowym lub zaburzonym rozwojem przed trzecim rokiem życia oraz charakterystycznym sposobem wadliwego funkcjonowania w obszarach psychopatologii, komunikacji oraz zachowania. Oprócz cech diagnostycznych występować może szereg objawów, takich jak: fobie, zaburzenie snu lub odżywiania,  albo napady złości i agresji.

Autyzm atypowy - różni się od autyzmu dziecięcego przede wszystkim wiekiem, w którym się pojawia, albo niespełnianiem wszystkich trzech kryteriów diagnostycznych. O atypowym autyzmie mówimy wówczas, gdy nieprawidłowy lub wadliwy rozwój pojawia się dopiero po trzecim roku życia i brak jest widocznych odchyleń od normy w jednym lub dwu z trzech zakresów wymaganych dla rozpoznania autyzmu. Ten rodzaj autyzmu występuje u osób z głębokim upośledzeniem i u osób z ciężkim zaburzeniem rozwojowym rozumienia mowy.

Zespół Aspergera -  to zaburzenie o niepewnej wartości nozologicznej, które charakteryzuje się takimi samymi nieprawidłowościami w zakresie interakcji społecznych jak autyzm oraz ograniczonym repertuarem zainteresowań i aktywności. Zespół Aspergera odróżnia się od autyzmu przede wszystkim brakiem ogólnego opóźnienia lub upośledzenia rozwoju mowy i funkcji poznawczych. Zaburzenie  utrzymuje się w wieku młodzieńczym i w życiu dorosłym. Na początku wieku dojrzałego pojawiają się również epizody psychotyczne.

Diagnoza:
Autyzm diagnozuje się na podstawie obserwacji zachowań oraz wywiadów z rodzicami lub opiekunami np. czy dziecko dobrze się uczy, jak mówi, jak się zachowuje, czy prawidłowo się porusza. Nie ma jednego testu diagnostycznego na autyzm, dlatego proces diagnozy może być skomplikowany i wymagać współpracy wielu specjalistów, w tym psychologów, neurologów i terapeutów zajęciowych. Każde dziecko, które trafia do specjalisty badane jest pod kątem opóźnienia rozwoju i niepełnosprawności odpowiednio w wieku: 9 miesięcy, 18 miesięcy, 24 lub 30 miesięcy.


Leczenie i wsparcie:
Chociaż nie ma lekarstwa na autyzm, istnieją różne interwencje, które mogą pomóc osobom z autyzmem w poprawie jakości życia. Wsparcie może obejmować terapię behawioralną, terapię mowy i języka, terapię zajęciową oraz wsparcie edukacyjne. Dzieciom ze spektrum autyzmu coraz częściej proponuje się muzykoterapię, hipoterapię, dogoterapię, delfinoterapię, arteterapię, ale także jogging, taniec czy sztuki walki. W terapii autyzmu ważna jest też właściwa dieta, okazuje się bowiem, że znacząca część osób z autyzmem może mieć problemy gastryczne i jelitowe, ale ich związek z tym zaburzeniem wciąż jest niejasny.

Autyzm - wskazówki dla rodziców:
Skonsultujcie się z lekarzem, jeśli twoje dziecko:
- ma zaburzony rozwój mowy, nie komunikuje się z otoczeniem
- nie nawiązuje kontaktów społecznych
- ma ubogą mimikę i rzadko okazuje emocje
- nie reaguje na swoje imię

W przypadku wystąpienia autyzmu niezwykle ważne, by leczenie rozpocząć możliwie wcześnie!