Historia powstania wziernika ginekologicznego i jego znaczenie

Wziernik ginekologiczny to podstawowe narzędzie pracy każdego lekarza ginekologa do badania wnętrza pochwy i szyjki macicy. Jest to wyprofilowany jednorazowy produkt, który po włożeniu do pochwy i delikatnym rozwarciu, pozwala lekarzowi na dokładne zbadanie tych obszarów. Kolor zamka wziernika odpowiada jego rozmiarowi. Jego kształt ułatwia dostęp i minimalizuje dyskomfort pacjentki podczas badania. Jego zastosowanie jest kluczowe w diagnostyce wielu chorób kobiecych, w tym nowotworów. Wzierniki jednorazowe są sterylne gotowe do użycia. Stosowane są także wzierniki wielokrotnego użytku ze stali nierdzewnej, niesterylne.

Badanie wziernikiem kiedyś

Historia wziernika ginekologicznego sięga czasów I w p.n.e., używano go już w starożytnych Pompejach. Przypominał wtedy bardziej narzędzie tortur aniżeli przyrząd do badań, gdyż był zbudowany z dwóch ostrzy zamykających się i otwierających za pomocą mechanizmu podobnego do korkociągu.

W latach 40 XIX wieku amerykański lekarz dr James Marion Sims określany mianem „ojca współczesnej ginekologii” przedstawił swój projekt wziernika ginekologicznego. Badania nim przeprowadzał na czarnoskórych niewolnicach, które wskutek badań cierpiały na różne powikłania. Pomimo to w Stanach Zjednoczonych „wziernik Simsa” zaczęto stosować do badań ginekologicznych. Inne podejście do wziernika ginekologicznego mieli wówczas angielscy lekarze, uważali, że tego typu przyrządy przysparzają pacjentkom ból i powodują u nich traumy psychiczne.

Jak powstał więc wziernik ginekologiczny?

Do doktora Simsa zgłosiła się kobieta po upadku z konia. Lekarz do zbadania jej użył zagiętego uchwytu srebrnej łyżeczki.

Badanie wziernikiem ginekologicznym dziś

Aktualnie większość lekarzy stosuje wzierniki jednorazowe, sterylnie zapakowane, w różnych rozmiarach. Dawniej stosowano wzierniki wielorazowe metalowe, których używanie było dużo gorzej odbierane przez kobiety. Wzierniki plastikowe nie zawsze były dobrze wykończone, a ich końcówki mogły powodować bolesne zadrapania pochwy, jednak obecne są łagodnie wykończone, miękkie i stosowane powszechnie. Wzierników ze stali używa się natomiast głównie do zabiegów wykonywanych na szyjce macicy czy większych zabiegów przeprowadzanych pod znieczuleniem.

Podsumowując, badanie wziernikiem dopochwowym nie należy do szczególnie komfortowych, warto jednak pamiętać, że pozwala on ustalić, czy pacjentka ma nadżerki, torbiele, owrzodzenia oraz pęknięcia w obrębie pochwy. Użycie wziernika ginekologicznego jest także niezbędne do pobrania wymazu do badania cytologicznego.