Glukozuria nerkowa

Glukozuria nerkowa to obecność glukozy w moczu pomimo prawidłowego stężenia cukru we krwi. Zjawisko to nie wynika z cukrzycy, lecz z zaburzeń w pracy nerek, a dokładniej z nieprawidłowego wchłaniania zwrotnego glukozy w kanalikach nerkowych.
Mechanizm powstawania
W zdrowych nerkach glukoza przefiltrowana w kłębuszkach nerkowych ulega niemal całkowitemu wchłonięciu zwrotnemu w kanalikach proksymalnych. Jeśli jednak występuje defekt transporterów odpowiedzialnych za jej resorpcję, część cukru zostaje wydalona z moczem, mimo że poziom glukozy we krwi pozostaje w normie.
Przyczyny:
Glukozuria nerkowa pierwotna – rzadka, uwarunkowana genetycznie wada transportu glukozy w kanalikach.
Glukozuria wtórna – pojawia się w przebiegu niektórych chorób nerek (np. w zespole Fanconiego, przewlekłych nefropatiach) lub uszkodzeń kanalików nerkowych.
Objawy:
Najczęściej glukozuria nerkowa przebiega bezobjawowo i jest wykrywana przypadkowo w badaniu ogólnym moczu. W wyjątkowych przypadkach może towarzyszyć jej:
zwiększone pragnienie,częstsze oddawanie moczu,osłabienie.
Diagnostyka:
Podstawą jest badanie moczu, które wykazuje obecność glukozy. Różnicowanie obejmuje wykluczenie cukrzycy – w tym celu wykonuje się oznaczenia poziomu glukozy we krwi na czczo oraz doustny test tolerancji glukozy.
Leczenie i rokowanie:
Glukozuria pierwotna zwykle nie wymaga leczenia i ma łagodny przebieg.
MiGlukozuria wtórna wymaga terapii choroby podstawowej (np. leczenia schorzeń nerek).
Rokowanie jest na ogół dobre, a sama obecność glukozy w moczu przy prawidłowej glikemii nie stanowi dużego zagrożenia dla zdrowia.