Igła do nakłuć lędźwiowych BD Spinal

Igła podpajęczynówkowa do nakłuć lędźwiowych Spinal znajduje zastosowanie przy pobieraniu płynu mózgowo-rdzeniowego, wprowadzaniu znieczuleń i leków (m.in. chemioterapeutyków) oraz usuwaniu niewielkiej ilosci płynu mózgowo-rdzeniowego, np. przy zdiagnozowanym wodogłowiu. Wykorzystuje się ją również w celach diagnostycznych przy zakażeniach centralnego systemu nerwowego, neuropatii, chorobie autoimmunologicznej centralnego układu nerwowego, chorobach metabolicznych i  krwawieniach podpajęczynówkowych.

Jałowa igła medyczna, jednorazowego użytku. Pakowana sterylnie, pojedyńczo w blister foliowo-papierowy, dzięki czemu zapobiega potencjalnym infekcjom. Jednocześnie rozmiary igieł – czyli ich średnica jest odpowiednio wystandaryzowana i oznaczona kolorystycznie według ISO. Producent: Becton Dickinson.
Rozróżniamy wiele typów igieł iniekcyjnych o ostrych, ściętych pod kątem końcówkach, najczęściej spotykane to:

• Igły do podawania insuliny, tzw. "insulinówki", które wyróżniają się tym, że są zwykle bardzo cienkie i dość krótkie. Posiadają specjalny uchwyt (nasadkę), kompatybilny ze wstrzykiwaczem (penem).
• Igły do pobierania krwi w celach diagnostycznych- są wyposażone w specjalne uchwyty i krótkie przewody. Wśród igieł do pobierania krwi wyróżniamy również igły bezpieczne, które mają odpowiednie zabezpieczenia chroniące personel przed przypadkowym zakłuciem.
• Kaniule mają za zadanie nie traumatyzować miejsca wkłucia. Są przeznaczone dla pacjentów, którzy są np. hospitalizowani i będą poddawani przynajmniej kilkukrotnemu podawaniu leków. Każda kaniula ma prowadnik umożliwiający prawidłowe umieszczenie jej w naczyniu, oraz dodatkowy port iniekcyjny. Po wyjęciu igły stanowiącej prowadnik, w naczyniu pozostaje właściwa kaniula.
• Igły do portów podskórnych (inaczej: długoterminowe dostępy żylne), są coraz częściej wykorzystywane u osób, które przez długi czas są poddawane terapii. Przez porty można podawać cytostatyki i inne leki, płyny, czy żywienie pozajelitowe.
• Igły anestezjologiczne są wykorzystywane do różnego rodzaju znieczuleń (znieczulenie podpajęczynówkowe, zewnątrzoponowe, łączone, czy znieczulenie nerwów obwodowych). Do każdego z powyższych zabiegów wykorzystywane są specjalne igły, różniące się budową.
• Igły biopsyjne, które mogą znacząco różnić się grubością i długością. Zadaniem takich igieł jest łatwe przejście przez tkanki. Dodatkowo ważne jest, aby można było precyzyjnie określić ich położenie. Ponadto muszą mieć odpowiedni mechanizm pobierania próbek.
• Igły do pobierania płynów i leków muszą łatwo przechodzić przez materiał z jakiego zbudowany jest korek opakowania leku (guma, plastik). Igła nie może wycinać korków i niszczyć opakowań przeznaczonych do kilkukrotnego nakłucia. Ich konstrukcja ma zapobiegać pienieniu się roztworów.
• Elektrody to igły z różnego rodzaju końcówkami, które wprowadza się w okolicę nerwu pod kontrolą RTG, a następnie przepuszcza przez nie prąd o odpowiedniej częstotliwości. Wykorzystuje się je w zwalczaniu bólu przewlekłego np. w zabiegach termolezji.
• Igły okulistyczne są stosowane do znieczulenia, irygacji lub aspiracji oraz płukania kanalików łzowych. Ilość różnego rodzaju igieł stosowanych w tej dziedzinie medycyny jest bardzo duża (np. ostre, tępe, walce).
• Igły dentystyczne są używane na oddziałach chirurgii szczękowej lub stomatologii zabiegowej. Wyróżniamy wiele ich rodzajów- cienkie ze specjalnymi uchwytami do mocowania, masywne wyglądające jak wiertła igły przeznaczone do wypełniania kanałów korzeniowych lub igły do irygacji z dość mocno ściętą końcówką.
• Igły szewne są w sposób atraumatyczny połączone z odpowiednimi szwami, rozpuszczalnymi lub niewchłanialnymi. Występują igły o różnej budowie ze względu na krzywiznę: proste, haczykowate, typu narta lub o wyglądzie wycinka koła.