Choroba Crohna

Choroba Crohna to przewlekła, nieswoista choroba zapalna jelit (ang. Inflammatory Bowel Disease, IBD), która może dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego – od jamy ustnej aż po odbyt. Najczęściej jednak obejmuje końcowy odcinek jelita cienkiego (jelito kręte) oraz jelito grube. Choroba charakteryzuje się naprzemiennymi okresami zaostrzeń i remisji oraz może prowadzić do powikłań wymagających interwencji chirurgicznej.

 


Dokładna przyczyna choroby Crohna nie jest znana, ale uznaje się, że za jej rozwój odpowiada kombinacja:

  • czynników genetycznych – choroba częściej występuje u osób z dodatnim wywiadem rodzinnym
  • czynniki immunologiczne – układ odpornościowy reaguje nieprawidłowo na obecność bakterii jelitowych
  • czynniki środowiskowe – np. palenie tytoniu, dieta, stres
  • dysbioza – zaburzenia w składzie mikroflory jelitowej

 


Objawy choroby Crohna są zróżnicowane i zależą od lokalizacji zmian zapalnych. Do najczęstszych należą:

  • ból brzucha, najczęściej w prawej dolnej części
  • przewlekła biegunka, często z domieszką śluzu lub krwi
  • utrata masy ciała
  • gorączka
  • zmęczenie
  • niedokrwistość (anemia) z niedoboru żelaza
  • niedobory witamin i składników odżywczych
  • ropnie, przetoki i zwężenia jelitowe
  • Choroba może również objawiać się pozajelitowo: zmianami skórnymi, zapaleniem stawów, zapaleniem oczu czy schorzeniami wątroby

 


Rozpoznanie choroby Crohna opiera się na:

wywiadzie medycznym i badaniu fizykalnym

badaniach laboratoryjnych – m.in. CRP, OB, morfologia, kalprotektyna w kale

kolonoskopii z pobraniem wycinków do badania histopatologicznego

badań obrazowych – tomografia komputerowa (TK), rezonans magnetyczny (MRI), enterografia, ultrasonografia

 


Leczenie choroby Crohna ma na celu:

  • zmniejszenie stanu zapalnego,
  • uzyskanie i utrzymanie remisji,
  • zapobieganie powikłaniom,
  • poprawę jakości życia.

 

Metody leczenia obejmują:

  • leki przeciwzapalne (np. mesalazyna),
  • glikokortykosteroidy (np. prednizon) w fazie zaostrzeń,
  • leki immunosupresyjne (np. azatiopryna, metotreksat),
  • leki biologiczne (np. infliksymab, adalimumab),
  • antybiotyki – w przypadku ropni czy przetok,
  • chirurgię – w razie wystąpienia przetok, zwężeń, niedrożności czy braku skuteczności leczenia farmakologicznego.

 


Choć dieta nie leczy choroby Crohna, odpowiednie żywienie może łagodzić objawy. Zaleca się:

  • unikanie produktów zaostrzających objawy (np. ostre przyprawy, tłuste potrawy, alkohol)
  • spożywanie lekkostrawnych, dobrze tolerowanych posiłków
  • suplementację witamin i minerałów (np. żelaza, witaminy D, B12)
  • Rzucenie palenia jest niezwykle ważne – palenie nasila przebieg choroby


Choroba Crohna jest przewlekła i nawrotowa, ale dzięki postępowi w leczeniu możliwe jest osiągnięcie długotrwałej remisji i utrzymanie dobrej jakości życia. Wczesne rozpoznanie i odpowiednia terapia znacząco zmniejszają ryzyko powikłań i interwencji chirurgicznych.


Choroba Crohna to trudna, ale możliwa do kontrolowania choroba zapalna jelit. Jej skuteczne leczenie wymaga indywidualnego podejścia, współpracy pacjenta z lekarzem oraz stosowania zarówno leków, jak i zmian stylu życia. Coraz nowsze metody terapeutyczne dają nadzieję na coraz lepsze wyniki leczenia.