Brodawczak odwrócony

Brodawczak odwrócony to rzadki, łagodny nowotwór nabłonka, najczęściej występujący w jamie nosowej, zatokach przynosowych oraz w układzie moczowym (np. pęcherzu moczowym). Mimo niezłośliwego charakteru, ma skłonność do miejscowo agresywnego wzrostu, nawrotów oraz w niektórych przypadkach może przekształcić się w nowotwór złośliwy.

 

Objawy brodawczaka odwróconego

 

W jamie nosowej i zatokach przynosowych:

  • Przewlekła jednostronna niedrożność nosa,
  • Ropny lub krwisty katar,
  • Częste krwawienia z nosa,
  • Ból i uczucie ucisku w okolicy zatok,
  • Pogorszenie węchu lub jego całkowita utrata,
  • W zaawansowanych przypadkach deformacja twarzy lub przemieszczenie gałki ocznej.

 

W układzie moczowym (pęcherz moczowy, moczowód):

  • Krwiomocz (widoczna krew w moczu lub wykrywana w badaniach laboratoryjnych),
  • Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu,
  • Częstsze oddawanie moczu,
  • Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza.


Przyczyny i czynniki ryzyka


Dokładna przyczyna brodawczaka odwróconego nie jest znana, ale istnieje kilka czynników ryzyka:

  • Infekcja wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) – szczególnie typy 6 i 11, które są związane z przypadkami w nosie i pęcherzu,
  • Przewlekłe stany zapalne i podrażnienia – np. nawracające infekcje zatok, narażenie na chemikalia, dym tytoniowy,
  • Palenie papierosów, które zwiększa ryzyko wystąpienia zmian w pęcherzu moczowym,
  • Ekspozycja na szkodliwe substancje chemiczne, np. w przemyśle gumowym, chemicznym lub farbiarskim.

Diagnostyka brodawczaka odwróconego

 

Rozpoznanie brodawczaka odwróconego opiera się na badaniach obrazowych oraz badaniu histopatologicznym.

  • Endoskopia nosa i zatok – pozwala na bezpośrednie obejrzenie guza w jamie nosowej,
  • Tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI) – pomagają określić zasięg zmiany, zwłaszcza w zatokach przynosowych,
  • Cystoskopia – stosowana w przypadku podejrzenia brodawczaka odwróconego pęcherza moczowego,
  • Biopsja i badanie histopatologiczne – kluczowe dla potwierdzenia rozpoznania i wykluczenia przemiany nowotworowej.


Leczenie brodawczaka odwróconego

  • Chirurgiczne usunięcie – podstawowa metoda leczenia, najczęściej endoskopowa resekcja w przypadku zmian w nosie i zatokach lub przezcewkowa resekcja guza w pęcherzu,
  • Regularna kontrola po operacji – nowotwór ma tendencję do nawrotów, dlatego zaleca się okresowe badania,
  • Radioterapia lub chemioterapia – stosowane rzadko, tylko w przypadkach zezłośliwienia zmiany.


Możliwe skutki i powikłania


Brodawczak odwrócony może prowadzić do poważnych powikłań, jeśli nie jest odpowiednio leczony. W jamie nosowej może powodować zniszczenie kości zatok oraz prowadzić do przewlekłych infekcji. W układzie moczowym może skutkować nawracającymi infekcjami i upośledzeniem funkcji pęcherza. W około 5-15% przypadków może dojść do zezłośliwienia, najczęściej w kierunku raka płaskonabłonkowego.