Alergia pokarmowa
Alergia pokarmowa to reakcja układu odpornościowego na określone białka zawarte w pożywieniu, które organizm błędnie uznaje za szkodliwe. Po spożyciu alergenu układ odpornościowy wytwarza przeciwciała IgE, które powodują uwalnianie substancji chemicznych, takich jak histamina, prowadząc do objawów alergicznych.

Objawy alergii pokarmowej mogą obejmować:
- pokrzywkę, wysypkę, świąd skóry
- obrzęk warg, języka, twarzy, gardła
- trudności w oddychaniu, duszność, astmę
- ból brzucha, nudności, wymioty, biegunkę
- zawroty głowy, omdlenia
- wstrząs anafilaktyczny, który jest ciężką, potencjalnie zagrażającą życiu reakcją wymagającą natychmiastowej interwencji medycznej

Najczęstsze alergeny pokarmowe to:
- orzechy (np. orzeszki ziemne, migdały)
- mleko i produkty mleczne
- jaja
- ryby i skorupiaki
- soja
- pszenica
- niektóre owoce, takie jak truskawki

Diagnoza alergii pokarmowej:
1. Wywiad lekarski: Lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad, pytając o objawy, ich czas pojawienia się oraz spożyte pokarmy. 
2. Dziennik żywnościowy: Pacjent może być poproszony o prowadzenie dziennika, w którym zapisuje spożywane pokarmy oraz występujące objawy.
3. Testy skórne: Niewielkie ilości podejrzanych alergenów są nakładane na skórę pacjenta, a następnie wykonuje się niewielkie nakłucia. Jeśli w miejscu nakłucia pojawi się reakcja (np. zaczerwienienie, obrzęk), może to sugerować alergię na dany pokarm.
4. Badania krwi: Testy krwi (np. test RAST lub ImmunoCAP) mierzą poziomy przeciwciał IgE specyficznych dla określonych alergenów.
5. Testy prowokacyjne: Pod nadzorem lekarza pacjent spożywa małe ilości podejrzanego alergenu, aby monitorować reakcje. Ten test jest wykonywany w kontrolowanych warunkach ze względu na ryzyko poważnych reakcji.

Leczenie alergii pokarmowej:
1. Unikanie alergenów: Podstawową metodą leczenia jest całkowite unikanie spożywania pokarmów, które wywołują reakcje alergiczne. Obejmuje to czytanie etykiet produktów i ostrożność w restauracjach.
2.Leki przeciwhistaminowe: Stosowane w celu łagodzenia łagodnych objawów alergii, takich jak wysypka czy swędzenie.
3. Epinefryna (adrenalina): Osoby z ciężkimi alergiami pokarmowymi powinny zawsze nosić ze sobą autostrzykawkę z epinefryną (np. EpiPen). Jest to lek pierwszego wyboru w przypadku reakcji anafilaktycznej.
4. Plan ratunkowy: Ważne jest, aby pacjenci mieli opracowany plan działania na wypadek reakcji alergicznej, w tym wiedzieli, kiedy i jak stosować epinefrynę oraz kiedy wezwać pomoc medyczną.
5. Edukacja: Pacjenci i ich rodziny powinni być edukowani na temat alergii pokarmowych, w tym identyfikowania objawów, unikania alergenów oraz stosowania leków ratunkowych.
6. Immunoterapia: W niektórych przypadkach stosuje się doustną immunoterapię alergenową (OIT), która polega na stopniowym podawaniu pacjentowi coraz większych dawek alergenu w celu zwiększenia tolerancji organizmu. Ta metoda jest nadal przedmiotem badań i nie jest jeszcze powszechnie stosowana.

Regularne wizyty u alergologa oraz przestrzeganie zaleceń lekarza są kluczowe w skutecznym zarządzaniu alergią pokarmową.