Grzybica płuc – rzadkie, ale groźne zakażenie

Grzybica płuc to infekcja wywołana przez patogenne lub oportunistyczne grzyby, które kolonizują lub atakują tkankę płucną. Występuje rzadziej niż gruźlica czy bakteryjne zapalenia płuc, ale może prowadzić do ciężkich powikłań, zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością.

Etiologia:

Najczęstszymi czynnikami wywołującymi grzybicę płuc są:
Aspergillus fumigatus – powoduje aspergilozę,
Candida spp. – szczególnie u osób w immunosupresji,
Cryptococcus neoformans – typowy u pacjentów z AIDS,
Histoplasma capsulatum i inne grzyby dimorficzne – głównie w określonych rejonach endemicznych.

Patogeneza:

Grzyby dostają się do dróg oddechowych drogą wziewną. U osób zdrowych układ odpornościowy zwykle skutecznie eliminuje patogeny, jednak u chorych z immunosupresją (np. po przeszczepach, w trakcie chemioterapii, z AIDS, leczonych kortykosteroidami) infekcja może się rozwijać i powodować nacieki, jamy lub nawet rozsiew ogólnoustrojowy.

Obraz kliniczny:

Objawy grzybicy płuc są niespecyficzne i mogą imitować inne choroby, takie jak gruźlica czy rak płuca. Typowe symptomy to:
-przewlekły kaszel, często z krwiopluciem,
-duszność, świszczący oddech,
-gorączka i nocne poty,
-ból w klatce piersiowej,
-ogólne osłabienie i spadek masy ciała.

Diagnostyka:

Rozpoznanie wymaga połączenia metod klinicznych, obrazowych i laboratoryjnych:
badania obrazowe (RTG, TK klatki piersiowej) – mogą wykazać nacieki, guzki lub jamy,
badania mikrobiologiczne plwociny, BAL (bronchoalveolar lavage),
testy serologiczne i molekularne (np. galaktomannan w aspergilozie),
histopatologia bioptatu płuca.

Leczenie:

• Terapia zależy od gatunku grzyba i stanu pacjenta. Stosuje się leki przeciwgrzybicze, takie jak:
  
• azole (worykonazol, itrakonazol),
  
• amfoterycyna B,
  
• echinokandyny (kaspofungina).

W niektórych przypadkach konieczne bywa leczenie chirurgiczne, np. resekcja jam aspergiloma.